Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

Από το παρελθόν που ξέχασε

Γιατί μου ζητάς πράγματα που δεν μπορώ να σου δώσω; Γιατί δεν χαίρεσαι που είμαστε μαζί αυτή τη στιγμή. Γιατί να ανησυχείς; Γιατί δεν αποδέχεσαι ότι πρέπει να ζητάς από τον άλλον μόνο ότι μπορεί να σου δώσει; Το πρωτό φιλί με όλες τις κοπέλες που κατάφεραν να αντέξουν το πρώτο ραντεβού μαζί του και να προχωρήσουν σε δεύτερη συνάντηση ήταν μία αναπόφευκτη σύγκριση με το πρώτο φιλί. Πολύ βιαστικό, πολύ απαλό, πολύ βίαιο, πολύ λίγο. Ο παιδικός του έρωτας, την λέγανε Ν. Μία νύχτα πριν πολλά χρόνια ανταλλάξανε ένα φιλί. Ένα βράδυ. Σε μία συναυλία. Μετά ντραπήκανε. Μετά δεν ξαναμιλήσανε για αυτό. Όταν βλέπονταν κοιτούσαν μέσα από τον άλλο και μακριά, μέσα από την ίριδα που λένε πως βλέπει στο μυαλό και τις απόκρυφες σκέψεις του ανθρώπου. Μετά από πολλά χρόνια, ένα βράδυ σε ένα μπαράκι στα Εξάρχεια, το ποτό του έδωσε το κουράγιο να πάρει τηλέφωνο. Η συζήτηση δεν είχε καθόλου αμήχανες σιωπές. Είχε την χαμένη αθωότητα ενός παιδιού χαμένο στα αισθήματά του. Της είπε ότι ήθελε να συναντηθούν. Το επόμενο μεσημέρι τον βρήκε έξω από την καφετέρια. Την είδε από μακριά, μέσα να περιμένει. Δεν μπήκε. Έκανε στροφή και έφυγε. Δειλός. Αλλά μπορείς να τα βάλεις με το όνειρο; Ο φόβος ότι θα την έβρισκε χαμηλότερη των προσδοκιών του τον παρέλυσε. Και αν έβγαινε το όνειρο εφιάλτης. Και αν ήταν μία απλή κοπέλα; Τότε. Και έφυγε. Και δεν ξαναπήρε. Και έσβησε το τηλέφωνο από τη μνήμη του. Και έσβησε το πρόσωπό της από το μυαλό του. Και στα όνειρά του, οι γυναίκες δεν είχαν πια πρόσωπο. Ξαπλωμένος στην αγκαλιά της. Ένα γλυκό χάδι. Μία ήρεμη φωνή να του μιλάει για ουρανούς και αγάπη. Το στόμα. Το στόμα λαίμαργο οδηγείται ενστικτωδώς στο στήθος. Ένα φιλί αναγνωριστικό. Το στόμα του πιπιλάει τη ρώγα. Και η τέλεια μεταμόρφωση έχει συντελεστεί. Είναι πάλι παιδί. Κουλουριάζεται στην αγκαλιά, κρύβει το φως με τα χέρια του και νιώθει ξανά ασφαλής. Θα βγούμε τελικά έξω σήμερα; Οι ατμοί φεύγουν, το όνειρο σβήνει, κοιτάζεται είναι πάλι μεγάλος. Γαμώτο. Ναι, φεύγουμε σε λίγο. Ανάβει τσιγάρο. Μέσα στον καπνό μία μορφή του γνέφει. Ένα όνομα. Το χέρι του γρήγορα διώχνει τον καπνό. Έχει ξεχάσει λέει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: