Πρώτη γνωριμία με τον χώρο

Τα τελευταία χρόνια μία φράση είναι συνεχώς μπροστά μου τουλάχιστο 5 ώρες την ημέρα. Η φράση βρίσκεται στο γραφείο του υπολογιστή μου και γράφει 4 στίχους του Τάκη Οικονομάκη από την Κατοχή. "Τα 'γγειά γινήκαν θυμιατά, και τα σκατά λιβάνι. Οι λωποδύτες δήμαρχοι κι οι γύφτοι καπετάνιοι". Συγκεκριμένος στόχος δεν υπάρχει για αυτό το blog. Μία παλιότερη προσπάθειά μου να κρατήσω ημερολόγιο, τέλειωσε άδοξα όταν μου τέλειωσε ο στυλός. Από τότε γράφω όπου βρω και μόνο αν βρω μέσο. Αν μη τι άλλο, αν συνεχίσω να γράφω θα μάθω το τυφλό σύστημα γραφής που μου διαφεύγει από το πανεπιστήμιο. Στο blog αυτό που ούτως ή άλλως θα το διαβάζω κυρίως εγώ, θα γράφω αυτά που με απασχολούν καθημερινά. Από οικονομικά μέχρι αθλητικά και από τέχνες (όπως τις καταντήσαμε χέσε μέσα) μέχρι καθημερινή παρακμή. Αν διαβάσω το τι είπα αρκετές φορές, ίσως καταλάβω τι θέλω.