Ταξίδι αλλέ-ρετούρ χωρίς εισιτήριο.

Η επιστροφή είναι πάντα δύσκολη. Δεν ήθελα να γράψω. Προτιμούσα να περνάω τις ημέρες μου καταναλώνοντας αποχαυνωτικά πνευματικά ηρεμιστικά. Βιβλία και λοιπά βαριά κατατονικά του μυαλού. Στο τέλος έπεσα στα βαριά ναρκωτικά: τηλεόραση και εφημερίδες. Δεν υπάρχει καλύτερο φάρμακο κατά της σκέψης. Ήδη μασημένες σκέψεις και ιδέες, δεν σου αφήνουν πολλά περιθώρια να προσπαθήσεις μόνος σου να φτάσεις σε οποιαδήποτε αποκάλυψη. Ήταν δύσκολο το καλοκαίρι ακούω να λέω. Γιατί; Πέρασαν 5 μήνες με εργασία, έλλειψη χαράς, αλλά στο τέλος της ημέρας δεν είχα χρόνο να σκεφτώ. Τελικά το κουρασμένο σώμα αποτελεί φάρμακο για το ανήσυχο μυαλό. Η αποχαύνωση αποτελεί μία κάποια λύση.

Νοέμβρης πια. Σκούριασα. Ξύπνα ρεεεεεε