Δουλτσινέα μου, από παντού μας ζώνουν τα φίδια.
Στην τηλεόραση, εικόνες φρίκης. Δεκάδες χιλιάδες οι νεκροί στην Βιρμανία. Εγκληματικές ενέργειες από την χούντα της χώρας, που προτιμά να κρατά το χαλινάρι και το μαστίγιο της χώρας παρά να αφήσει την ανθρωπιστική βοήθεια να επέμβει στο εσωτερικό της Βιρμανίας. Και επειδή, ενός κακού, μύρια έπονται, μετά τον τυφώνα, ακολούθησαν οι συνήθεις ύποπτοι: ασθένειες, λοιμοί και άλλες ασθένειες. Η εξουσία σε αυτές τις χώρες ακόμα σκοτώνει περισσότερο και από τις φυσικές καταστροφές.
Η Αμερική, περνάει από τις πιο ύπουλες κρίσεις της ιστορίας της. Οι τιμές βασικών προϊόντων, ο συνδετικός κρίκος κατά πολλούς του αμαλγάματος που λέγεται Αμερική, έχουν βγει εκτός ελέγχου. Οι κατώτερες τάξεις της Αμερικής, τα γκέτο των μαύρων και των λευκών (γιατί η φτώχεια είναι η μόνη έννοια χωρίς ρατσισμό) χτυπιούνται άσχημα ενώ, ταυτόχρονα, οι εταιρείες για να κρατήσουν την μετοχή τους σε υψηλά επίπεδα και να διατηρήσουν ευτυχισμένους τους μετόχους τους, προχωρούν σε μαζικές απολύσεις. Βασικό μάθημα διοίκησης γεννημένο στην Αμερική της KKR, του Milken και του Boesky.
Στην Ευρώπη, όλοι προσπαθούμε να καταλάβουμε πως γίνεται επί 26 χρόνια να ασελγεί ένας πατέρας επάνω στην κόρη του, να έχει κάνει μαζί της 7 παιδιά και τα 3 από αυτά να τα έχει υιοθετήσει με την γυναίκα του. Είναι δυνατόν να μην ήξερε κανείς για τόσα χρόνια; Να μην άκουσε κανένας γείτονας τίποτα; Να μην ήξερε η μάνα της κοπέλας τίποτα; Δεν θέλω να το πιστέψω αυτό. Η ανωνυμία της πόλης έχει στραφεί εναντίον μας. Όλοι έχουν το κάστρο-σπίτι τους. Κανείς δεν θέλει να ξέρει τι κάνει ο γείτονας του. Έχει και αυτός τα δικά του μυστικά. Και η χειρότερη υποκρισία είναι να προσπαθείς σαν κοινωνία να δικαιολογηθείς και να αποδείξεις με πειράματα ότι δεν μπορούσες να ακούσεις αν γινότανε κάτι παράνομο.
Εν Ελλάδι, ποτήρια ξεχειλίζουνε και σκοτώνουνε οδηγούς λεωφορείων. Έγκλημα υπάρχει, Τιμωρία δεν υπάρχει. Κανένα έγκλημα στην Ελλάδα δεν έρχεται σε ολοκλήρωση. Ύβρις διαπράττεται. Τίσις υπάρχει μόνο στη θεωρία και όλοι θέλουμε να πιστέυουμε ότι υπάρχει και στην πραγματικότητα. Αλλά η Νέμεσις κρατείται όμηρος. Κρατείται φυλακισμένη από υπουργούς, εκπροσώπους και νομοθέτες.
Και όμως η ζωή είναι ακόμα ωραία έστω και αν είναι για πολύ λίγες στιγμές. Οι αντιστάσεις υπάρχουν ακόμα σε νέους, σε μανάδες που είναι μόνιμα αγαπημένες.
And I think to myself, what a wonderful world...
Στην τηλεόραση, εικόνες φρίκης. Δεκάδες χιλιάδες οι νεκροί στην Βιρμανία. Εγκληματικές ενέργειες από την χούντα της χώρας, που προτιμά να κρατά το χαλινάρι και το μαστίγιο της χώρας παρά να αφήσει την ανθρωπιστική βοήθεια να επέμβει στο εσωτερικό της Βιρμανίας. Και επειδή, ενός κακού, μύρια έπονται, μετά τον τυφώνα, ακολούθησαν οι συνήθεις ύποπτοι: ασθένειες, λοιμοί και άλλες ασθένειες. Η εξουσία σε αυτές τις χώρες ακόμα σκοτώνει περισσότερο και από τις φυσικές καταστροφές.
Η Αμερική, περνάει από τις πιο ύπουλες κρίσεις της ιστορίας της. Οι τιμές βασικών προϊόντων, ο συνδετικός κρίκος κατά πολλούς του αμαλγάματος που λέγεται Αμερική, έχουν βγει εκτός ελέγχου. Οι κατώτερες τάξεις της Αμερικής, τα γκέτο των μαύρων και των λευκών (γιατί η φτώχεια είναι η μόνη έννοια χωρίς ρατσισμό) χτυπιούνται άσχημα ενώ, ταυτόχρονα, οι εταιρείες για να κρατήσουν την μετοχή τους σε υψηλά επίπεδα και να διατηρήσουν ευτυχισμένους τους μετόχους τους, προχωρούν σε μαζικές απολύσεις. Βασικό μάθημα διοίκησης γεννημένο στην Αμερική της KKR, του Milken και του Boesky.
Στην Ευρώπη, όλοι προσπαθούμε να καταλάβουμε πως γίνεται επί 26 χρόνια να ασελγεί ένας πατέρας επάνω στην κόρη του, να έχει κάνει μαζί της 7 παιδιά και τα 3 από αυτά να τα έχει υιοθετήσει με την γυναίκα του. Είναι δυνατόν να μην ήξερε κανείς για τόσα χρόνια; Να μην άκουσε κανένας γείτονας τίποτα; Να μην ήξερε η μάνα της κοπέλας τίποτα; Δεν θέλω να το πιστέψω αυτό. Η ανωνυμία της πόλης έχει στραφεί εναντίον μας. Όλοι έχουν το κάστρο-σπίτι τους. Κανείς δεν θέλει να ξέρει τι κάνει ο γείτονας του. Έχει και αυτός τα δικά του μυστικά. Και η χειρότερη υποκρισία είναι να προσπαθείς σαν κοινωνία να δικαιολογηθείς και να αποδείξεις με πειράματα ότι δεν μπορούσες να ακούσεις αν γινότανε κάτι παράνομο.
Εν Ελλάδι, ποτήρια ξεχειλίζουνε και σκοτώνουνε οδηγούς λεωφορείων. Έγκλημα υπάρχει, Τιμωρία δεν υπάρχει. Κανένα έγκλημα στην Ελλάδα δεν έρχεται σε ολοκλήρωση. Ύβρις διαπράττεται. Τίσις υπάρχει μόνο στη θεωρία και όλοι θέλουμε να πιστέυουμε ότι υπάρχει και στην πραγματικότητα. Αλλά η Νέμεσις κρατείται όμηρος. Κρατείται φυλακισμένη από υπουργούς, εκπροσώπους και νομοθέτες.
Και όμως η ζωή είναι ακόμα ωραία έστω και αν είναι για πολύ λίγες στιγμές. Οι αντιστάσεις υπάρχουν ακόμα σε νέους, σε μανάδες που είναι μόνιμα αγαπημένες.
And I think to myself, what a wonderful world...
1 σχόλιο:
καλημερούδια...
Δημοσίευση σχολίου