Συγνώμη αγαπημένη... Σε άφησα καιρό. Παιδεύτηκα και κουράστηκα να σε ψάχνω αλλού και σε άλλες. Όλες τραγικά λίγες μπροστά στην αιώνια ομορφιά σου. Το ξερώ πως δε μου μιλάς, το ξέρω πως τα μάτια σου κοιτάνε αλλού. Το βουβό δράμα μίας γυναίκας που περίμενε πολλά. Καταραμένοι μηχανισμοί της αντίδρασης, διαλύσατε μία οικογένεια. Ο πατέρας διαλυμένος. Το φιλί του προδοσία, χρόνια τώρα τον πληγώνει. Ο νυν τον πρόδωσε, και ο πρώην τον σκότωσε. Η κόρη... η κόρη. Τι να πει κανείς... Αχαριστία. Αλλά εσύ σταθερή. Μία ζωή μπροστά μου, όπου κοιτάξω. Ο Γερμανός σκοράρει και εμείς χειροκροτάμε χαχώλοι μέσα στα ζώα. Και όμως κάτι μου λέει ότι κάτι άλλο σε βασανίζει. Η σιωπή σου. Οι μεν μαλώνουν και προσπαθούν να χωρίσουν το "α" σε "ο" και "ι". Δύο γενιές που έχουν να χωρίσουν το τίποτα που τους απέμεινε. Πιο δίπλα κάτι αγάλματα παλιών θεών και δαιμόνων αρνούνται να αποκαλύψουν την ιστορία τους και βάζουν ακόμα ένα δίσκο στο πικάπ με τα ίδια τραγούδια. Τα σαλιγκάρια βγαίνουν μετά την βροχή σιγά σιγά. Ω βάθος απύθμενο. Βρωμεροί θαλασσοπνίχτες βάζουν τα καλά τους και παρελάυνουν παρέα με γελαδόμορφα κοιλιόδουλα αντιστασιακά τέρατα, αγκυλωμένα κεφάλια ξεπουλάνε όσο όσο το παρελθόν τους. Δυστυχώς, δεν πτωχεύσαμε ακόμα, αλλά η προσπάθεια μετράει. Κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε. Αλλά εγώ ακόμα εσένα θάέλω. Μακριά από ιδέες και μνημόνια, μακριά από δείκτες και δέκτες. Παρουσιάζεσαι σαν δάκρυ όταν ακούω ιστορίες για όνειρα που σκοτώθηκαν νωρίς. Σαν ανάσα δροσιάς όταν φοράς το άρωμα του χειμώνα που όλο έρχεται. Τόσα άλλαξαν αιώνια αγαπημένη.
Ο Μοντεχρίστος τώρα πια πνίγεται πριν άκόμα φτάσει στο φρούρειο Ιφ. Ο λύκος αγοράζει πια κασέτες με βιντεοσκόπηση σεξουαλικής κακοποίησης της Κοκκινοσκουφίτσας και το βλέπει παρέα με την γιαγιά. Τα παραμύθια τελειώνουν νωρίς και έχουν πάντα άσχημο τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου